Kodeks wędrowniczy
Być wędrownikiem to niemała sztuka, dostępna tylko dla tych, którzy posiadają prawdziwie harcerską postawę.
Wędrownikowi nie wystarcza znajomość miejsca zamieszkania, wędrownika ciekawi świat, wędrownik, patrząc w swą przyszłość,
pragnie odnaleźć własną ścieżkę.
Wędrowanie to znacznie więcej niż przemierzanie kilometrów czy wytrwałość fizyczna. To sztuka wchłaniania życia,
które nas otacza, to oczy i uszy otwarte, to tajemnica współodczuwania przyrody i człowieka.
Wędrówką nie będzie przyspieszony tupot nóg, nadmiar krzykliwego humoru, lecz właśnie cisza wśród ciszy lasu,
skupienie wobec wschodów czy zachodów słońca. To wyczucie wędrownik łatwo odszuka w sobie.
Wędrownik - jest zawsze gotów nieść pomoc.
Wędrownik - jest przyjacielem całego świata.
Wędrownika ciągnie siła nieprzeparta w dal na coraz to nowe, nieznane szlaki,
nie pozwala zastygnąć mu w wygodnym, osiadłym życiu, toczącym się zbyt wolno.
Wędrownik - spostrzega urok życia wszędzie, gdziekolwiek się znajdzie, gdyż odkrywa to,
czego inni w pozornej monotonii codziennych dni dopatrzyć się nie umieją.
Wędrownik zna radość trudnych zwycięstw, urok przyrody, piękno zdobywania samotnie nie wydeptanych ścieżek.
Wędrownik - stale uprawia wędrówki, wędruje w zimie, w lecie, na wsi, w mieście,
tropi miejsca, gdzie może być pożyteczny. Drogi jego wędrówki wyznaczają wartości zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL